30 september

Hallo lieve mensen,

Inmiddels is het bijna oktober, worden de dagen  korter en vallen de bladeren van de bomen. Jammer, ik heb een hekel aan de herfst en winter en doe het liefst een winterslaap. Helemaal nu zonder Stefan. En straks ook nog een decembermaand. Normaal is dit toch een feestmaand met Sinterklaas, Kerst en de jaarwisseling in het vooruitzichtxe2x80xa6.

Maar zover is het (gelukkig) nog niet. Afgelopen zaterdagmiddag  ben ik met Melvin  naar de Arena (Omnisportcentrum) van Apeldoorn geweest waar het xe2x80x9cinterland baanwielrennenxe2x80x9d plaatsvond.
Erg leuk om te zien hoe de racers met een snelheid van rond de 50 km per uur voorbij vliegen. Ik had dit nog nooit gezien, was wel eens binnen geweest tijdens een open dag in maart 2008, samen met Stefan, Hubert en Sybren.  En het leuke is dat ik nu volgende week zelf op de baan mag rijden, tijdens het zogenaamde  xe2x80x9cclinic baanwielrennen  evenementxe2x80x9d  dat wordt georganiseerd door de PsvA.  Ja,  via via hoor je nog wel eens wat, kom je nog eens ergens en wordt je zo maar spontaan uitgenodigd.  Lieve  mensen bedankt alvast hiervoor. Inmiddels heb ik ook al een origineel Rabobank tenue gekregen wat ze tijdens het baanwielrennen dragen. Het ziet er allemaal erg prof uitxe2x80xa6. Ria,  bedankt!!

Alpe dxe2x80x99 Huzes 2011 komt steeds dichterbij. Ik hou de site http://www.opgevenisgeenoptie.nl/deelnemers/inschrijven11.php dan ook goed in de gaten en ontvang (als het goed is) zelfs via twitter een bericht zodra de inschrijvingen zijn begonnen. Ik heb me dan wel via mail aangemeld,  maar dit moet natuurlijk  ook nog via de officixc3xable weg gebeuren.

Dan kunnen de voorbereidingen beginnen, zoals een team vormen, trainingsprogramma maken  en zullen we op zoek gaan naar sponsors om geld in te zamelen voor de KWF kankerbestrijding.

En dan is september 2010 voorbij, de maand waarin Stefan vorig jaar in box 9 lag  te vechten voor zijn leven. Ik heb het nog even teruggelezen, wat was hij ziek, veel overgeven en koorts waardoor naar huis gaan steeds werd uitgesteld.  Maar ondanks dat bleef  hij steeds optimistisch  en mocht hij op 30  sept. eindelijk  naar huis.

Ik vond nog een (mooi) gedichtxe2x80xa6

Het zit niet mee

Het zit ons weer niet mee

hier zitten we dan weer met zijn twee.

Terwijl september bijna is afgelopen

ga  ik weer naar het Sparretje om energie te  kopen.

Neergeslagen zitten we elk aan xc3xa9xc3xa9n kant

met Stefan tussen ons in, wat is er toch aan de hand.

Hij doet zo zijn best, zonder haren op zijn bolle hoofd

door de artsen, was ons voor de tweede keer naar huis beloofd.

De koorts,  die wil maar niet zakken

is het een beest, of heeft iets anders hem  te pakken.

Moedeloos worden we ervan

Stefan kom op, ik weet dat je het kan.

Vooruit, achteruit, verder willen  leven,  het  is toch zo  fijn

met tranen in mijn  ogen, nu even niet, zelfs mijn hart doet ervan  pijn.

Met zijn tweexc3xabn, naast Stefan,  broer Melvin is weer alleen

wij vinden het  niet eerlijk, het is oh zo gemeen.

Papa

 

 

 

 

Volendam 2007

 

  

Amsterdam de tocht…..

 

Om 6.30 uur zijn we zondagochtend vertrokken richting Amsterdam. Gelukkig hadden Hubert en ik de fietsendrager en de 3 fietsen zaterdagmiddag al op de trekhaak van de auto bevestigd want dit was nog een hele klus. Om 6.40 uur hebben we nog even een jonge knaap (Robbert)  van de Adelaar opgepikt en zo waren we om 6.45 uur bij  Mc Donalds waar de andere sporters al op ons stonden te wachten. Snel nog even een paar koppen koffie gehaald en toen de snelweg op. Alles was goed geregeld, een parkeerplaats voor de autoxe2x80x99s in Amsterdam-Noord en vandaar  op de fiets naar de Dam. En we waren niet de enige die de tocht reden, overal waar je keek zag je wielrenners richting de Dam.

Om 8.45 uur zijn we vertrokken nadat we op de Dam onze eerste stempel hadden gehaald en verlieten we via de IJ tunnel Amsterdam. Toch vreemd om op de fiets door de tunnel te fietsen, maar ook hier was het goed geregeld en was de tunnel zelfs gedeeltelijk voor het autoverkeer afgesloten. Nadat we de stad achter ons hadden gelaten en we richting Oost-Knollendam fietsten zat het tempo er voor mij en nog drie Adelaartjes er al snel goed in. xe2x80x9cMaar dit was toch niet afgesproken, we wilden toch samen de tocht fietsen?xe2x80x9d  Ik besloot dus te wachten tot de rest van de groep aansloot, maar nadat ik dit drie keer had gedaan heb ik de telefoon maar even gepakt en bleken ze een deels andere route te hadden genomen (afslag gemist) en inmiddels voor mij reden. Dus vol gas heb ik ze ingehaald en kon ik bij de rest van de groep aansluiten en hebben we tot de eerste controlepost samen gereden.

Na de controlepost, een kop koffie en iets eten, zijn we verder gereden maar viel de groep toch uit elkaar.  Dit kwam  mede door de regenbuien waardoor ik steeds moest stoppen om mijn jasje aan en later weer uit te trekken. Samen met de jongens van de Adelaar zijn we nog  door Volendam gelopen, even over de bekende dijk van Jantje Smit, Nick en Simon en al die anderen. We hadden immers toch een voorspong  en waren vlak in de buurt. En mooi is het er met de vele winkeltjes en terrasjes aan het water. En druk , bussen vol met toeristen. En gingen mijn gedachten weer terug in de tijd toen Stefan en Melvin in klederdracht in een bootje op de foto werden gezet bij de plaatselijke fotograaf.

Na Volendam konden we snel aansluiten bij de rest van de groep die we toevallig bij het stoplicht zagen staan. Hier was enige verwarring omdat de bordjes waren verdraaid en we even niet wisten welke kant we op moesten. Maar gelukkig stond Monnickendam aangegeven waar we de volgende controlepost hadden. Dus links af maar jongens, dit moet goed zijn.
Eenmaal door het mooie plaatsje heen te hebben getrapt was er de controlepost waar  we door de dames Mulder en Huising (met kids) werden verwelkomt. En nadat we ook hier onze stempel hadden gehaald,  weer even op kracht waren gekomen  en  inmiddels  banaan nummer 4 naar binnen hadden gewerkt, zijn we vertrokken voor het laatste stukje (20km) richting Amsterdam.

En zwaar was het laatste stukje zeker. We moesten langs de dijk  volop tegen de wind in trappen en  viel de groep al snel uit elkaar.  Met zijn zessen konden we alsof we in een treintje zaten lekker doortrappen en leek het ondanks de harde tegenwind als vanzelf te gaan.

Om 13.45 uur kwamen we bij de finish op de Dam waar Monique, Melvin en Kim ons verwelkomden en hebben we onze laatste stempel en medaille gehaald.  Toch een heel apart gevoel zo op de Dam met de racefiets. Een half uurtje later was iedereen binnen en na het nuttigen van een biertje en een paar bitterballen zijn we rond 16.00 uur weer naar Apeldoorn vertrokken.

 Na het ontvangstceremonieel op de Dam hebben wij (Monique, Melvin en Kim) nog wat gewinkeld in Amsterdam. Onvermijdelijk gaan je gedachten dan weer uit naar Stefan. Aan die paar keer dat hij ook in Amsterdam is geweest. Een boottocht door de grachten, een bezoekje aan Madame Tussaud, het Achterhuis en de duiven voeren op de Dam. Het is zo moeilijk. En je hebt natuurlijk winkels vol met prullaria in Amsterdam. Toen we wat rondkeken in zoxe2x80x99n winkel schoot het plotseling door me heen, geen Stefan die vraagt of hij wat kopen mag. Opnieuw heel confronterend en pijnlijk. Wat had ik graag iets gekochtxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6.

 

Dam tot Dam fietsclassic

Za 18 september

Op de valreep even een kort berichtje. Morgen wordt de  4^e editie gehouden van de Dam tot Dam fietsclassic. We zullen met een hele groep vanuit Apeldoorn vertegenwoordigd zijn en fietsen een route van 105 km. Vanuit Amsterdam (de Dam) fietsen we  richting Oost-Knollendam, De Rijp, Edam, Volendam, Monnickendam, Uitdam, Durgerdam om tenslotte te finishen op de Dam. Benieuwd hoe het zal gaan, ben de laatste paar dagen wat verkouden en vooral xe2x80x99s nachts houden de hoestbuien me uit de slaap.

We hebben ons als xe2x80x9cmeefietsersxe2x80x9d aangemeld bij Le Tour dxe2x80x99Assistance- fietsen voor een goed doel- opgericht in november 2009 door SOS International. Zij zamelen (al fietsend) geld in voor een goed doel. Dit jaar is gekozen voor Villa Joep. Deze stichting zamelt geld in voor onderzoek naar neuroblastoom kinderkanker.

In de loop van volgende week zal ik hiervan verslag doen.

In oktober zal ik mij (team: Stefan Harms) officieel inschrijven voor de Alp dxe2x80x99 Huzes 2011,  welke op 9 juni zal plaatsvinden. 

Tot zover.

Bloemencorso Eelde

 
Afgelopen zaterdag zijn we naar het bloemencorso in Eelde geweest.  Al sinds jaar en dag is dit een hele happening in het dorp, waar ik als kind altijd naar uitkeek. Ik was er jaren niet geweest, de laatste keer zat Stefan nog in de wandelwagen kan ik me herinneren. Ook nu weer prachtig versierde wagens, veel bezoekers en een gezellige sfeer.
kijk maar eens:  http://www.bloemencorso-eelde.nl http:/ 

filmpje www.youtube.com/watch?v=DwmWvyMAbbg&feature=fvsr

Ik wilde altijd nog een keer op de fiets naar Eelde en daar de weersvoorspellingen goed waren, ben ik zaterdag om 09.00 uur op de fiets gestapt. Onderweg collega-fietser Bert de W opgepikt en richting het noorden, een rit van ongeveer 130 km. En het was een lekker ritje waar ik elke meter van heb  genoten, met de kop in de wind en de zon hoog aan de hemel. 
Helaas moest Bert  vlak voor het pittoreske dorpje Norg (Drenthe)  door een  blessure de fiets aan de kant zetten en heb ik de laatste 20 km alleen volbracht. Gelukkig waren de dames (met auto) in de buurt  en konden ze Bert (en zijn liefhebbende fiets) een taxi aanbieden. H et viel voor Monique nog niet mee om de juiste route te rijden van Norg naar Eelde. Het werd een mooie, toeristische route door het mooie Drenthe, maar uiteindelijk heeft ze toch Eelde gevonden. (toch maar eens een navigatiesysteem aanschaffen?)  

Eenmaal in Eelde hebben we na een frisse douche genoten van de optocht.  Aansluitend een prima verzorgde bbq bij Joke en Aaldrik. Familie nogmaals bedankt !!
Maar dan komen natuurlijk ook de moeilijke momenten en missen we Stefan, helemaal wanneer je de andere kinderen ziet spelen en  genietenxe2x80xa6.

Omdat ik geen licht op mijn racefiets heb ben ik maar met de auto en de fiets op de achterbank  weer naar Apeldoorn teruggegaanxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6