Om 6.30 uur zijn we zondagochtend vertrokken richting Amsterdam. Gelukkig hadden Hubert en ik de fietsendrager en de 3 fietsen zaterdagmiddag al op de trekhaak van de auto bevestigd want dit was nog een hele klus. Om 6.40 uur hebben we nog even een jonge knaap (Robbert) van de Adelaar opgepikt en zo waren we om 6.45 uur bij Mc Donalds waar de andere sporters al op ons stonden te wachten. Snel nog even een paar koppen koffie gehaald en toen de snelweg op. Alles was goed geregeld, een parkeerplaats voor de autoxe2x80x99s in Amsterdam-Noord en vandaar op de fiets naar de Dam. En we waren niet de enige die de tocht reden, overal waar je keek zag je wielrenners richting de Dam.
Om 8.45 uur zijn we vertrokken nadat we op de Dam onze eerste stempel hadden gehaald en verlieten we via de IJ tunnel Amsterdam. Toch vreemd om op de fiets door de tunnel te fietsen, maar ook hier was het goed geregeld en was de tunnel zelfs gedeeltelijk voor het autoverkeer afgesloten. Nadat we de stad achter ons hadden gelaten en we richting Oost-Knollendam fietsten zat het tempo er voor mij en nog drie Adelaartjes er al snel goed in. xe2x80x9cMaar dit was toch niet afgesproken, we wilden toch samen de tocht fietsen?xe2x80x9d Ik besloot dus te wachten tot de rest van de groep aansloot, maar nadat ik dit drie keer had gedaan heb ik de telefoon maar even gepakt en bleken ze een deels andere route te hadden genomen (afslag gemist) en inmiddels voor mij reden. Dus vol gas heb ik ze ingehaald en kon ik bij de rest van de groep aansluiten en hebben we tot de eerste controlepost samen gereden.
Na de controlepost, een kop koffie en iets eten, zijn we verder gereden maar viel de groep toch uit elkaar. Dit kwam mede door de regenbuien waardoor ik steeds moest stoppen om mijn jasje aan en later weer uit te trekken. Samen met de jongens van de Adelaar zijn we nog door Volendam gelopen, even over de bekende dijk van Jantje Smit, Nick en Simon en al die anderen. We hadden immers toch een voorspong en waren vlak in de buurt. En mooi is het er met de vele winkeltjes en terrasjes aan het water. En druk , bussen vol met toeristen. En gingen mijn gedachten weer terug in de tijd toen Stefan en Melvin in klederdracht in een bootje op de foto werden gezet bij de plaatselijke fotograaf.
Na Volendam konden we snel aansluiten bij de rest van de groep die we toevallig bij het stoplicht zagen staan. Hier was enige verwarring omdat de bordjes waren verdraaid en we even niet wisten welke kant we op moesten. Maar gelukkig stond Monnickendam aangegeven waar we de volgende controlepost hadden. Dus links af maar jongens, dit moet goed zijn.
Eenmaal door het mooie plaatsje heen te hebben getrapt was er de controlepost waar we door de dames Mulder en Huising (met kids) werden verwelkomt. En nadat we ook hier onze stempel hadden gehaald, weer even op kracht waren gekomen en inmiddels banaan nummer 4 naar binnen hadden gewerkt, zijn we vertrokken voor het laatste stukje (20km) richting Amsterdam.
En zwaar was het laatste stukje zeker. We moesten langs de dijk volop tegen de wind in trappen en viel de groep al snel uit elkaar. Met zijn zessen konden we alsof we in een treintje zaten lekker doortrappen en leek het ondanks de harde tegenwind als vanzelf te gaan.
Om 13.45 uur kwamen we bij de finish op de Dam waar Monique, Melvin en Kim ons verwelkomden en hebben we onze laatste stempel en medaille gehaald. Toch een heel apart gevoel zo op de Dam met de racefiets. Een half uurtje later was iedereen binnen en na het nuttigen van een biertje en een paar bitterballen zijn we rond 16.00 uur weer naar Apeldoorn vertrokken.
Na het ontvangstceremonieel op de Dam hebben wij (Monique, Melvin en Kim) nog wat gewinkeld in Amsterdam. Onvermijdelijk gaan je gedachten dan weer uit naar Stefan. Aan die paar keer dat hij ook in Amsterdam is geweest. Een boottocht door de grachten, een bezoekje aan Madame Tussaud, het Achterhuis en de duiven voeren op de Dam. Het is zo moeilijk. En je hebt natuurlijk winkels vol met prullaria in Amsterdam. Toen we wat rondkeken in zoxe2x80x99n winkel schoot het plotseling door me heen, geen Stefan die vraagt of hij wat kopen mag. Opnieuw heel confronterend en pijnlijk. Wat had ik graag iets gekochtxe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6xe2x80xa6.
StefanHarms 
